Zondag 6 mei
Om 8u
worden we wakker en maak ik mijn koffers reeds klaar voor vertrek. De mannen
zetten het ontbijt klaar en maken hun koffers ook klaar. Dan kunnen we na onze
uitstap, vlug vertrekken naar ons hotel. Vandaag is het plan om fietsen te
huren. Met deze fietsen rijden we naar Arlington Cemetery. De fietsen zijn niet
duur, maar zwaar. Ook passeren we vele verkeerslichten, waardoor we continue
moeten stoppen. Met mijn jeans op de fiets voel ik een lichte druk aan mijn
knie. Ik wil niet opgeven en rij verder tot aan George Mason Memorial bridge.
Mijn been
begint terug te steken en wandel verder over de brug. Tom en Wim zie ik niet
meer, dus zal ik mijn plan moeten trekken. Helaas begin ik dan te piekeren dat
mijn been het weer aan het begeven is. Een hele eind verder stop ik aan de kant
en staan de mannen terug bij mij. Ik zie het niet meer zitten om met de fiets te rijden. Maar helaas moet ik terug bergop en moet ik de pijn
verbijten. Over mijn toeren rij ik verder met pijn en rusten we verder uit op
een bankje tot ik weer gekalmeerd ben. Na een half uur rusten rijden we verder tot aan Arlington Cemetery. De mannen brengen de fietsen terug, terwijl ik blijf wachten. Aan de ingang van het kerkhof volgt een veiligheidscontrole en een scan. We wandelen door het grote domein en
de pijn begint stilletjes aan te verlichten.
Arlington
National Cemetery is één van de 139 nationale begraafplaatsen van de Verenigde
Staten. Hoewel het een militaire begraafplaats is, liggen er naast militairen
ook bekende Amerikanen als presidenten, astronauten, politici en
verdienstelijke burgers, waaronder 367 ontvangers van de Medal of Honor. Het
ligt op een groene heuvel boven de rivier Potomac in Arlington County,
Virginia, met zicht op Washington D.C.
De
begraafplaats werd voor het eerst in gebruik genomen in 1864. Dagelijks zijn er
ongeveer vijftien begrafenissen. De begraafplaats telt zo'n 400.000 graven.
We wandelen
naar het graf van John F. Kennedy met zijn familie. Vanaf 20
januari 1961 was hij de 35e en jongst gekozen president van de Verenigde
Staten, totdat hij op 22 november 1963 op 46-jarige leeftijd, tijdens een
rondrit in een open limousine, in Dallas werd vermoord.
Bij het
grote publiek is Kennedy bekend geworden als de president die de Amerikaanse
plannen bekendmaakte om een man op de maan te zetten om zo de ruimtewedloop met
de Sovjet-Unie te winnen. Daarnaast werd zijn voortijdig afgebroken termijn
gekenmerkt door de Cubacrisis en steeds sterkere Amerikaanse inmenging in de
Vietnamoorlog en zijn poging de wapenwedloop te stoppen. Kennedy was evenwel
een meer pragmatisch dan ideologisch geïnspireerd leider.
Daarna wandelen
we een stuk naar beneden en zie mooie kersenbloesems. Helaas zijn de meeste
reeds uitgebloeid.
Vervolgens komen
we bij de Tomb of the Unknowns of Tomb of the Unknown soldiers. In 1921 werden vier
kisten met de resten van vier Amerikaanse soldaten, gesneuveld tijdens de
Eerste Wereldoorlog, samengebracht in het stadhuis van Châlons-sur-Marne in
Frankrijk. Op een van deze kisten werd de Amerikaanse vlag gelegd. Een gewonde
veteraan, sergeant Edward Younger, plaatste een boeket witte rozen op deze
kist. Na het eerbetoon door de Franse regering werd de kist, gedrapeerd met de
vlag naar de Verenigde Staten overgebracht en op 11 november 1921 begraven op
Arlington National Cemetery. Op de sarcofaag van wit marmer werd in 1932 de
beroemde tekst vermeld: Here Rests
in Honored Glory, An American Soldier, Known but to God (Nederlands: Hier rust
in verdiende glorie, een Amerikaanse soldaat, wiens naam alleen God kent).
Later
werden monumenten voor onbekende soldaten uit de Tweede Wereldoorlog, de oorlog
in Korea en Vietnam toegevoegd. Het monument van de Onbekende Soldaat wordt
bewaakt door de 3rd U.S. Infantry Regiment, "The Old Guard". De
bewaking vindt vierentwintig uur per dag, alle dagen van het jaar, plaats.
Aansluitend
is er een groot Memorial Amphitheater.
Hierna wandelen
we terug langs de grote hoofdingang van Arlington Cemetery. Het was hier ook
behoorlijk druk. In het weekend is Washington DC veel drukker dan in de week. We
beslissen om met een Uber naar de zoo te rijden. Heel gemakkelijk en niet duur
(nog geen $12) staan we op een kleine half uur bij de ingang van de zoo. De zoo
of Smithsonian Zoo is gratis. We betalen $5 voor een parkmap, dat eigenlijk een
donatie is. We zoeken eerst iets om te eten, maar vanaf 16u is het meeste al
gesloten. Ik hou het enkel bij een koffie, want nog eens frieten eten is te
veel aan het worden.
We bekijken
eerste de reuzenpanda’s. Ze hebben hier drie panda’s zitten. Ik herinner mij
nog van in de Atlanta Zoo, dat er ook in Washington DC zaten. En ja hoor, ze
zijn nog aanwezig.
Lang blijf
ik niet kijken, want lastige kinderen zorgen ervoor dat ik snel buiten ben. We wandelen
volledig rond het park en staan nog even stil bij de tijgers en leeuwen. Mooie dieren,
maar geen mooi verblijf. Ook maak ik mij lastig in sommige mensen, die de
dieren zitten uit te dagen. Kinderen die schreeuwen tegen deze mooie dieren.
Neen zo een zoo hoeft niet meer voor mij.
Om 18u30
verlaten we het park en bestellen een Uber om ons terug te brengen naar het
appartement. Wederom zeer gemakkelijk en vrij snel arriveren we rond 19u aan
onze bestemming. We laden de koffers in de auto en vullen de koelbox. Ons hotel
is slechts 15 minuten rijden en rond 19u40 arriveren we in de Best Western. Deze
nacht hebben we elk een kamer met elk een eigen badkamer. Wim kan zijn was hier
doen, want er is een 24 uur service. Ondertussen zoeken wij iets voor ons
avondeten. Slechts een kilometer van ons hotel is er een burgerrestaurant, Damn
Good Burger Co. Tom haalt het eten, terwijl ik mij opfris. Daarna eten we een
zeer lekkere en verse hamburger. Helaas geen foto genomen, omdat ik zo een
grote honger had. Ik typ dag 7 van de blog, maar post hem morgen online. We
kijken nog naar een TimTracker en vallen al snel in slaap.
Morgen
verlaten we de drukke steden en rijden we naar Shenandoah National Park.
Weer: 23
°C, zonnig
Wandelen:
12 km
Reacties
Een reactie posten