Zaterdag 5 mei
Deze
ochtend sta ik rond 6u al op om nog een dag van de blog online te zetten. Het opladen
van de foto’s duurt enorm lang, waardoor ik veel tijd verlies. Ik zet dan alles
klaar voor het ontbijt en maak koffie. Ik begin terug de rottende geur te
ruiken en merk dat dit uit de gootsteen komt. Het is natuurlijk een oud huis,
maar voel mij hier niet op mijn gemak. Na het ontbijt vertrekken we rond 9u meteen
op stap. We wandelen eerst naar de Library of Congres.
De Library
of Congress werd in 1815 gesticht als de onderzoeksbibliotheek van het
Amerikaans Congres. De boeken van de vroegere president Thomas Jefferson
vormden het begin van de bibliotheek. Later kreeg de bibliotheek de rol van
depot voor de auteursrechtelijke bescherming van werken. Wie in de Verenigde
Staten zijn werk auteursrechtelijk beschermen wilde, moest twee exemplaren van
zijn werk gratis bij de bibliotheek afgeven. Deze regeling is tegenwoordig niet
meer van kracht.
 |
| Office Thomas Jefferson |
Hier mag je
gratis en zonder reservatie naar binnen. Eerst volgt een veiligheidscontrole en
moet je door de scanner lopen. We wandelen door het imposante gebouw van de ene
ruimte naar de andere.
Om 10u25
verlaten we het gebouw en wandelen naar het bezoekerscentrum. Hier moeten we
eerst door de veiligheidscontrole om ons vervolgens aan te melden voor de tour.
We zijn ruim op tijd en kunnen nog aansluiten bij de tour van 10u50 in de
plaats van 11u20. Je moet hier dan 45 minuten van tevoren aanwezig zijn, maar
eerlijk gezegd zijn ze daar vrij soepel in.
De tour
start met een film over de capitol en zijn geschiedenis. Het
Capitool in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. is de zetel van de
volksvertegenwoordiging van de Verenigde Staten, de wetgevende macht in de
trias politica. In het
Capitool zetelen zowel de Amerikaanse Senaat (vertegenwoordiging van twee
senatoren per staat) als het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden (evenredige
vertegenwoordiging naar grootte van de staat), tezamen het Congres genoemd.
Het
Capitool is van het Witte Huis gescheiden door de National Mall, om symbolisch
de scheiding met de uitvoerende macht (de president) aan te geven. Het Capitool
is een verwijzing naar de staatsmacht van het klassieke Rome, waar het Capitool
de belangrijkste van de zeven heuvelen was en die de tempel van Juno herbergde,
die daar over de Romeinse munt waakte.
De
bouwwerkzaamheden van het Capitool begonnen op 18 september 1793. Met een
maçonnieke ceremonie werd door George Washington (gekleed als vrijmetselaar) de
hoeksteen van het Capitool gelegd. Bij de bouw lieten de architecten zich
veelvuldig inspireren door Romeinse architectuurtypen en
(vrijmetselaars)symboliek. Voor de bouw en het hakken en vervoeren van stenen
werden slaven gebruikt. Het Senaatsgedeelte werd opgeleverd in 1800, terwijl
het Huis van Afgevaardigden-gedeelte pas in 1811 gereed was. Al snel echter
werd het Capitool deels verwoest door de Britten gedurende de Oorlog van 1812.
Herstelwerkzaamheden begonnen in 1815 en duurden 15 jaar. De herbouw werd
geleid door de architect Benjamin Latrobe. In 1850 werd het gebouw nog eens
uitgebreid.
Vervolgens moeten we naar
boven om door de deuren te gaan in rij 3 – 4 of 5. We kiezen voor de 5de
rij en dit is de kleinste groep. We krijgen net zoals bij onze tour in de
Federal Reserve Bank een hoofdtelefoon met microset. Zo horen we onze gids ten
allen tijde praten in je oor. Hij vraagt aan de groep vanwaar we komen. Uit de
groep komen ze van Utah, New – Mexico, Alaska en Belgium! Waarop de tourleider
zei: “Everbody loves you, with your chocolate and beer”. Hij houdt misschien
van ons, maar Trumpie alleszinds niet!
Opvallend
aan het Capitool is dat het in de neoclassicistische stijl gebouwd is. In het
Capitool staan bustes van personen die verdienstelijk waren voor de Verenigde
Staten, allen Amerikanen met uitzondering van de Belg Pater Damiaan.
Het midden
van het Capitool bestaat uit een rotonde, bekroond met een koepel met een
diameter van ca. 30 meter. Op de schilderingen staan onder meer de presidenten
Abraham Lincoln en Ulysses S. Grant. Deze gietijzeren koepel is pas in 1863
voltooid en verving een veel kleinere, houten koepel uit 1812.
De tour is
pas gedaan om 12u en we hebben honger. In het café zit het helaas stampend vol.
Dan zoeken we achter een andere plek. Niet zo simpel, want het is enorm druk
buiten aan de Mall. Nog meer bussen, groepen en touristen. Het café in Air and
Space Museum is gesloten wegens renovatie en bij een ander museum zit het stampvol.
Uiteindelijk belanden we in de McDonalds voor een snelle en kleine hap. Om
13u10 komen we aan in het Smithsonian Air and Space Museum. Hier volgt wederom
een veiligheidscontrole.
We wandelen eerst op het tweede verdiep en zien Amelia
Earhart.
Amelia Earhart (Atchison, 24 juli 1897 – Grote Oceaan?,
vermist sinds 2 juli 1937, doodverklaard op 5 januari 1939) was een beroemde
Amerikaanse vliegenierster. In januari 1935 werd ze de eerste persoon die solo de Grote
Oceaan overvloog, maar ze werd vooral bekend doordat ze als eerste vrouw in
1932 als pilote de Atlantische Oceaan overstak. Die tocht legde ze eveneens solo
af. In 1928 was ze die oceaan al als passagiere overgestoken. Ook daarin was ze
de eerste vrouw. Begin juli 1937 begon ze samen met navigator Fred Noonan aan
wat de langste vlucht ter wereld moest worden. De eindbestemming van de 47.000
kilometer lange vlucht werd echter nooit bereikt. Wat er zich precies heeft
afgespeeld is tot op heden onbekend.
We zien het vliegtuig
van papier!
En nog meerdere vliegtuigen doorheen de tijden.
Bovenaan bestellen we tickets voor de film “Dark Universe”.
De film begint om 14u30 en wandelen nog een beetje door de massa. Pfftt amai,
het is zelfs drukker dan in New York.
Om 14u30 bekijken we de film en toen kwam het donker! Mijn
uil is teruggekomen en Tom zijn uil was meegevlogen. Zeker niet bekijken, is de
boodschap. De spreker van de film heeft een slaapstem. Om 15u is de film gedaan
en gaan de mannen in de rij staan voor de interactive flight simulator. Wim is
de kapitein en Tom is de schutter. Slechts drie vijanden zijn gedood, maar ze
zijn wel overkop gevlogen. Vraag mij dan af wat mijn taak zou geweest zijn in
dat vliegtuig. Ondertussen wandel ik rond en speel zelf een spelletje met
vragen over de besturing van een vliegtuig. Mirakel is dat ik niet ben
neergestort (veilige vlucht maar aan de trage kant) en krijg een daverende
felicitatie (weliswaar op het scherm). Zo blij als een gieter glunder ik verder
door de gangen en neem nog wat foto’s.
Ik wandel tot aan de andere kant en keer dan terug. Tot mijn
verbazing staan de mannen al te wachten op mij en hadden ze schrik dat ik
verloren gelopen was. Hey, heb wel veilig een vliegtuig geland hé. We wandelen
nog langs de Moon Rock en houden het voor bekeken.
Buitenaan het gebouw is er nog meer volk bijgekomen. We
wandelen naar het National History Museum. Een gelijkaardig museum zoals in New
York, maar hier liggen echte mummy’s.
We wandelen in een paar gangen op zoek naar het café, die
helaas al gesloten is. We bekijken nog even de dino’s en gaan terug naar
buiten. Het is hier helaas ook zeer druk.
Terug buiten bij een kiosk kopen we een frisse cola. Wat
gaan we nu doen? Cinema? Tom kijkt of we vanavond naar de film kunnen gaan
kijken. Om 18u kunnen we nog gaan en onze zitjes vastleggen. In de cinema kopen
we popcorn en een cola-light.
Dan begint de film, waar we met zijn drie vol spanning naar
kijken! Samen met de Amerikanen naar The Avengers: Infinity War!
Veel kan ik niet zeggen over de film. Wel dat hij heel
grappig is, vol met actie en veel traantjes.
Na de film (weliswaar met een wat nu einde) wandelen we
terug langs de Mall met een blik op het Washington Monument en Capitol in het
donker.
Om 22u30 zijn we terug in het appartement en nemen nog snel
een douche. Om de blog te updaten ben ik te moe. We boeken voor morgen een
hotel bij Arlington, zodat we maandag niet in de spits moeten rijden. Kunnen we
morgenavond uit het appartement vertrekken. Morgen bezoeken we nog Arlington Cemetery en de
zoo.
Weer: 22°C,
zonnig en bewolkt
Wandelen: 14 km
Reacties
Een reactie posten